» اراده را میتوان به اختیار فراخواند!

دروغ بزرگ: خواستن توانستن است!

چرا آدم باید همیشه کارها را به سخت ترین شیوه ی ممکن انجام دهد؟ چرا باید همیشه آگاهانه بدترین مسیر را انتخاب کند؟ چرا باید به جای کمک گرفتن از هر دو دستش بارها را با یک دست بلند کند؟ البته که آدمیزاد نمیخواهد چنین کند، ولی بیشتر مردم هر روز نا آگاهانه مشغول چنین اشتباهی هستند. وقتی موفقیت خود را به اراده گره می زنیم، در حالی که هیچ نمیدانیم اراده یعنی چه خود را محکوم به شکست می کنیم. اما این وضع را باید تغییر داد. اغلب در ستایش و اهمیت اراده گفته اند:

«خواستن توانستن است، اما این ضرب المثل، به احتمال زیاد به همان اندازه که مفید واقع شده، منجر به گمراهی هم شده است. آن قدر ساده است و گفتن شنیدن و در ذهن ماندنش سریع است که خوب به معنایش فکر نمی کنیم این جمله را اغلب یگانه منبع نیروی شخصی و نسخه ی اصلی موفقیت میدانند اما خواستن باید نیرومند باشد و برای این مهم نیاز به چیز بیشتری است. اگر اراده را فقط ویژگی شخصیت بدانیم درباره ی جنبه ی مهمی از آن غلفت میشود زمان بندی این نیز بسیار حیاتی است.

در بیشتر عمرم زیاد درباره ی اراده فکر نکرده بودم اما وقتی به آن فکر کردم مرا به شدت جذب خودش کرد. اینکه آدم بتواند خودش و اعمالش را کنترل کند بسیار عالی است. اگر مبتنی بر تمرین باشد اسمش می شود نظم. اما کمتر کسی از آن برخوردار است. قضیه خیلی سرراست به نظر میرسد کافی است اراده ام را فراخوانم تا موفق شوم داشتم را هم را می رفتم لازم نبود چیزهای زیادی با خودم بردارم، زیرا سفرم کوتاه بود.

وقتی خواستم از اراده ام برای کمک به اهداف بی دفاعم استفاده کنم، به سرعت به حقیقتی دلسرد کننده پی بردم لزوماً همیشه نیروی اراده ام در اختیارم نبود. زمانی داشتمش و زمانی نه یک روز اراده ام عالی بود و روز دیگر ضعیف. اراده می آمد و میرفت انگار زندگی مستقل خودش را داشت. معلوم شد نمیتوان با اتکاء بر اراده ای که قرار است همیشه در دسترس باشد، ولی در عمل نیست، موفق شد اولش فکر میکردم چه مرگم است؟ آدم ضعیفی هستم؟

در ظاهر که چنین بود انگار بی عرضه بودم قدرت درونی نداشتم. در نتیجه، سعی کردم مصمم تر باشم، تلاشم را دو برابر کردم و در نهایت به حقیقتی کوچک ولی مهم دست یافتم اراده را نمی توان به اختیار فراخواند. با اینکه انگیزه ی زیادی داشتم، اراده ام منتظر فراخوان من نبود که هر موقع دستور بدهم وارد عمل شود. متحیر بودم. همیشه فکر کرده بودم اراده همواره در دسترس است. فکر کرده بودم هر وقت بخواهم میتوانم از آن استفاده کنم و به هر چیزی که بخواهم برسم.